Zowel trompettist Wadada Leo Smith als pianist Amina Claudine Myers kwamen in Chicago vanuit het Zuiden, Smith arriveerde uit Mississippi en Myers uit Arkansas. In Chicago hielpen ze een wereld van nieuwe muziek te bedenken als eerste belangrijke leden van de Association for the Advancement of Creative Musicians (AACM), een organisatie die zich snel nationaal uitbreidde en inspiratie en afgezanten zond naar alle delen van het Amerikaanse creatieve landschap.

Wadada Leo Smith behoort al jarenlang tot een van mijn favoriete muzikanten evenals andere leden van het AACM zoals het Art Ensemble of Chicago en het Ethnic Heritage Ensemble, avant garde maar wel met een flinke scheut humor. Amina Claudine Myers werkte met het eerder genoemde Art Ensemble of Chicago maar ook met het Liberation Music Orchestra van Charlie Haden, haar muziek met roots in gospel en blues is mij na aan het hart. Alle composities zijn van Smith behalve “When was” van Myers.

Het album begint met het meeslepende “Conservatory Gardens”, lang aangehouden solistische uitspattingen van Smith met een achtergrond van spaarzame pianoklanken totdat Myers haar ruimte neemt met een solo van verstild pianospel, indrukwekkende muziek die je niet onberoerd laat. In “Jacqueline Kennedy Onassis Reservoir” speelt Amina de Hammond B3 hetgeen de muziek nog meer aan gospel doet denken. “When Was” is een lange solo van Amina, haar pianospel is niet makkelijk te rubriceren, maar gospel en/of blues zijn wel te herkennen. In “The Harlem Meer” is er weer een fraaie synthese tussen de beide muzikanten, Smith met lang aangehouden notenreeksen en Myers met donkere akkoorden.

Een van de fraaiste composities op dit album is een eerbetoon aan Albert Ayler, “Albert Ayler, a meditation in light”, pure kippenvel muziek die mij echt raakt als grote fan van Ayler, overrompelende klanken die de luisteraar recht in het hart raken. Van een gelijkwaardig niveau is de afsluiter “Imagine, a mosaic for John Lennon”. Het toch al indrukwekkende nummer van Lennon wordt hier helemaal uit elkaar gerafeld en wint hierdoor nog meer aan zeggingskracht, huiveringwekkend goed!

Jan van Leersum.